Rencontre avec un objêt d’amour

Ontmoeting met een object van liefde

Sinds 2023 bied ik , bij exposities van mijn werk , korte sessies aan aan bezoekers.

Ik neem ze even apart en bied ze de mogelijkheid aan op een minder gebruikelijke manier contact te hebben met mijn werk. Een manier die het lichaamsbewustzijn betrekt in de waarneming .

Ik wil hier iets vertellen over de achtergrond hiervan.

Allereerst de titel : Een object van liefde is de uitdrukking die we gebruiken voor degene waarop we verliefd zijn. Iemand, buiten onszelf , een object dus. Het woord liefde wordt hier gebruikt om de ervaringen, gedachten en gevoelens met betrekking tot dat object uit te drukken. De liefde waartoe we als mens binnen de dualiteit in staat zijn .

Ik gebruik deze uitdrukking bewust , omdat ze dit fenomeen heel precies weergeeft.

Tegelijkertijd wil ik ermee verwijzen naar de mogelijkheid om dit in een ruimer perspectief te plaatsen.

Er is namelijk ook een waarnemende instantie in ons die het spel van deze liefde beziet , doorziet als projecties en dat volledig omarmt. Dit is het perspectief van onvoorwaardelijke liefde. Dit perspectief ziet dat er in wezen geen 2 zijn , maar dat het spel van 2 verschijnt in eenheid. Onvoorwaardelijke liefde is voor mij synoniem aan Eenheidsbewustzijn.

In de sessie nodig ik de deelnemer uit te zitten met een object , het aan te raken.

De afstand tussen zichzelf en het object te verkleinen door de aandacht vanuit het hoofd in de handen en het lichaam te laten zakken. Andere mogelijkheden tot waarneming te ontdekken dan kijken, beoordelen, denken, analyseren.

Wat onderzocht en ontdekt kan worden is de mogelijkheid dat de invloed van een object op het lichaam voelbaar is , als een resonantie die ons aanraakt en beïnvloed.

Dat het object communiceert met ons op een manier die blootlegt wat in onszelf leeft.

Wie/wat we zijn, hier en nu. Een directe communicatie die het denken[dat afstand schept] even omzeilt.

Alles wat we kunnen zien met onze ogen en kunnen vastpakken met onze handen bestaat uit resonantie . Een frequentieveld dat uiteindelijk geen scheiding kent tussen mij en een object.

De objecten die uit mijn handen komen hebben ieder een eigen frequentie en werken daarmee verschillend uit in het resonantieveld van ons lichaam. En ook onze lichamen hebben ieder een eigen frequentie. Terwijl ik bezig ben de objecten te maken stel ik me open voor het verhaal dat ze op mij overbrengen en probeer daar woorden aan te geven.

Wat ik interessant vind is om uit te vinden wat anderen ervaren wanneer ze zich openstellen voor datzelfde object. Wat er met ze gebeurt in die ervaring van verstillen, voelen, zitten met een object van liefde.